Thursday, September 15, 2011

Maand laat

Nog n bydrae vanaf Dirk;


'n Jong man kom een aand tuis en sy vrou omhels hom en sê ' Liefie, ek het goeie nuus. Ek is 'n maand laat. Ek dink ons gaan 'n baba kry! Die dokter het my vandag getoets, maar totdat ons sekerheid kry, mag ons vir niemand sê nie.'



Die volgende dag lui 'n man van die elektrisieteitsmaatskappy die deurklokkie omdat die paartjie nog nie hul rekening vereffen het nie: 'Is u mev. Smit? U is 'n maand laat, weet u?'


'Hoe weet u dit?' stotter die vroutjie.



'Wel mevrou, dis in ons lêer.' sê die man van die elektrisiteitsmaatskappy.



'In julle lêer?'



'Ja, mevrou!'

'Wel, ek sal eers vannaand met my man praat.' Die aand vertel sy vir haar man van die besoek. Mal van woede storm hy vroeg die volgende oggend na die kantoor van die elektrisiteitsmaatskappy.



'Wat gaan hier aan?! Dis in jul lêer dat my vrou 'n maand laat is! Hoe weet julle dit?' skreeu hy.



'Bly net kalm.' sê die klerk, 'dis niks ernstigs nie Al wat jy moet doen is om ons te betaal.'



'Betaal? En as ek weier?'



'Wel, meneer, dan is afsny die enigste opsie.'



'En wat van my vrou?'



'Ek weet nie. Sy sal seker maar 'n kers moet gebruik.'




Mal en ander verwante siektes

Mooi Boom

Wednesday, September 14, 2011

Stres

Stres is niks anders as n sosiaal aanvaarbare vorm van geestesongesteldheid nie.

Tuesday, September 13, 2011

Kwade reaksies

Partykeer, maar eintlik meeste van die kere, eintlik maar altyd, wanneer jy kwaad is dan sȇ en doen jy dinge waaroor jy later baie spyt is dat jy dit gesȇ en gedoen het. Die beste raad is om, wanneer jy kwaad word, eers ʼn brug te bou, daaroor te kom, en dan wanneer jy weer normaalweg dink, sȇ dan wat jy voel en doen dan wat jy dink goed is. Op die manier kwes jy nie ander mense se gevoelens nie en jy breek nie brue agter jou af waaroor jy later weer wou oorbeweeg nie. Baie keer word jy kwaad met die volste reg om kwaad te wees, maar dit gee jou nie die reg om ander mense saam met jou kwaad te maak nie. Nog minder gee dit jou die reg om ander mense seer te maak of hulle gevoelens te krenk net omdat jy verontreg voel. Dis iets vir jouself, as die ander persoon jou regtig te na gekom het, raak eers kalm en beplan dan jou aksies met nugter denke. Op die manier sal jy nooit spyt wees oor jou optredes na die tyd nie.


Monday, September 12, 2011

NZ

Die jongman werk in die groente afdeling van n supermark toe n ander man instap en vir n halwe blaarslaai vra. Die jongman verduidelik dat hulle net heel blaarslaai verkoop en nie halwes nie. Die man verduidelik weer dat hy nie die hele een nodig het nie , maar slegs die helfde. Die jongman vra of hy gou sy bestuurder kan gaan vra en dan stap hy na n kantoor agter in die winkel. Daar verduidelik hy aan die bestuurder dat daar n doos in die groente afdeling is wat net n halwe blaarslaai wil koop en toe hy so in die bestuurder se reaksie sien iets is fout, merk hy dat die "doos" hom agtervolg het en agter hom in die deur staan. Hy gaan toe kamma onge-erg voort en verduidelik dat hierdie heer saam met hom, sal graag die ander helfde wil koop.
Die bestuurder roep die jongman later in en berispe hom effens oor sy fout, maar hy prys hom vir die manier hoe hy vinnig sy fout reggestel het. Dan vra hy aan die jongman waar hy vandaan kom.
Nieu Zeeland, kom die jonman se antwoord.
"Regtig, en hoekom is jy daar weg?" vra hy die jongman.
"Dis net hoere en rugbyspelers wat daar bly," antwoord die jongman.
"My vrou kom ook van daar af," antwoord die bestuurder.
"Regtig, en vir watter span het sy gespeel?" vra die jongman vinnig.

Spoed

Mense vergeet gou hoe vinnig jy n werk kon afhandel,
maar hulle onthou altyd hoe deeglik jy dit gedoen het.
Dan is dit ook waar dat mense wat sit en werk,
baie meer betaal word as mense wat staan en werk.

Die Bokke

Wat noem mens 15 mans wat om n tafel sit en die Wereldbeker finaal op televisie kyk?
Die Bokke

Friday, September 9, 2011

Werk

Alle mense moet werk, want as hy nie werk nie dan word hy net n "nuisance" vir die res van die wereld. Werkloses is normaalweg die grootste euwel waar alle vorms van misdaad sy ontstaan het. Daarom maak mens net soveel kinders as wat jy voel jy kan onderhou en vir wie daar n toekoms kan wees. Dronkneste, shebeens en goedkoop seks en geen opvoeding is ook die groot oorsake vir oorbevolking tussen die werkloses. As China sy inwoners tot net een kind per gesin kan beperk en nie daarvoor deur die wereld gekruisig word nie, dan is dit tyd dat Afrika regerings werkloses moet verbied om kinders te maak. Dit is die regte pad vorentoe vir Afrika, maar ek is bereid om my lewe daarop te verwed dat geen Afrika leier die moed het om so besluit op sy inwoners af te dwing nie. Hel man, meeste Afrika regerings word juis deur die werkloses en lae inkomstegroepe aan bewind gehou. Die hele prinsiep van een man een stem bring dus teweeg dat die werklose etter wat geld kry om te suip, die ope gemoed het om kinders te maak en die oorsprong van misdaad is, se stem tel net soveel as die hoog geleerde dokter, proffesor of rocket scientist wat meer belasting betaal as wat ek aan salaris verdien. Ek kon nog nie die regte Afrikaanse woord vir die opset vind nie, maar in Engels kon ek die een vind, naamlik: Fucktup.

Verstaan jou vrou

Nog n bydrae van Dirk;


> VERSTAAN JY JOU VROU ?

> 

> Dit is vir mans baie belangrik om te besef dat namate vrouens ouer

> word, hulle dit moeiliker vind om dieselfde kwaliteit van huishouding

> te handhaaf as toe hulle jonger was. Wanneer 'n man dit agterkom moet

> hy probeer om nie te skreeu nie..... Laat ek julle inlig hoe ek dit hanteer.

> 

> Toe ek 'n tyd gelede my werk as konsultant verloor het, het ek 'n

> afleggingspakket vir "vroeë aftrede" ontvang. Dit was toe nodig dat

> Bets 'n permanente werk moes aanvaar, nie net om die pot aan die kook

> te hou nie, maar ons het dit ook nodig gehad vir die mediese fonds-voordele.

> 

> Sy was 'n opgeleide mediese transskripsie-skrywer toe ons 28 jaar

> gelede ontmoet het en sy was baie gelukkig om nou weer 'n soortgelyke

> werk te kry. Kort nadat sy weer begin werk het, het ek agtergekom dat

> haar ouderdom haar inhaal.

> 

> Ek kom gewoonlik vanaf my visvang of klub dieselfde tyd huis toe as

> wat sy van die werk af kom. Alhoewel sy weet dat ek dan honger is, sal

> sy amper altyd sê dat sy dan moeg is en eers 'n halfuur of so moet rus

> voordat sy begin om die aandete voor te berei. Ek probeer nie om haar

> te vermaan wanneer dit gebeur nie. Inteendeel, sê ek vir haar sy kan

> maar haar tyd gebruik. Ek verstaan dat sy nie meer so jonk as

> vantevore is nie. Ek vra haar net om my wakker te maak wanneer die kos op die tafel is.

> 

> Vroeër het sy die skottelgoed onmiddellik na ete gewas. Dit is nou

> egter nie meer altyd die geval nie en somtyds is die skottelgoed nog

> vir ure na ete op die tafel. Ek bring ook my kant deur haar telkemale

> gedurende die aand te herinner dat die borde nie hulleself sal was

> nie. Ek weet dat sy dit waardeer, aangesien ek sien dat dit werk en

> dat sy tog die skottelgoed voor slapenstyd was.

> 

> Ons wasmasjien en droër is onder in die kelder. Toe sy jonger was, kon

> Bets verskeie kere per dag die trappe op en af klim sonder om moeg te

> word. Noudat sy ouer is, lyk dit of sy sommer baie gouer moeg word.

> Partykeer sê sy vir my dat sy net nie nog een keer die trap op en af

> kan klim nie. Ek maak nie 'n groot ding daarvan as sy so sê nie.

> Solank sy net die wasgoed voor die volgende aand gereed het, sal ek

> dit oorsien. As ek intussen dalk iets nodig het wat voor Maandagaand

> se snoekerspel of Woensdagaand en Vrydagaand se pokerspel of Dinsdag

> en Donderdag se rolbal gestryk moet word, sal ek vir haar sê dat sy

> net moet stryk wat ek benodig en dat sy die res van die strykgoed kan

> laat tot die volgende aand. Dit gee haar dan so 'n bietjie meer tyd om

> die los werkies, soos die was van die honde, stofsuig of afstof te kan

> doen. Ook as ek 'n goeie dag by die viswaters gehad het, het sy dan

> daardie bietjie meer tyd om die vis se skubbe te krap en teen 'n gemaklike tempo te vlek.

> 

> Bets begin so nou en dan te kla en murmureer, nie te dikwels nie, maar

> net genoeg sodat ek dit kan agterkom. 'n Voorbeeld hiervan is dat sy

> sal sê dat sy nie genoeg tyd gedurende haar etensuur het om al die

> maandelikse rekeninge te betaal nie. Ten spyte van haar klagtes gee ek

> haar ondersteuning en aanmoediging. Ek sê vir haar sy kan die

> betalings oor twee of selfs drie dae versprei. Deur dit te doen hoef

> sy nie so te jaag nie en verder herinner ek haar ook daaraan dat om

> nou en dan 'n middagete oor te slaan haar glad nie skade sal doen

> nie.(As julle snap wat ek

> bedoel)

> 

> Wanneer sy eenvoudige werkies doen, begin sy dink dat sy meer

> rusperiodes as voorheen, nodig het.

> 

> 'n Paar weke gelede het sy, nog voordat die grasperk halfpad gesny

> was, gesê dat sy 'n ruskans nodig het. Ek ignoreer sulke aanmerkings

> aangesien ek weet dat dit maar net die ouderdom is wat praat. Trouens,

> ek probeer om haar nie te embarrasseer wanneer sy hierdie ruskanse wil

> hê nie. Ek sê sy kan gerus vir haar 'n lekker glas koue lemoensap gaan

> uitdruk en 'n rukkie sit...soms bied ek selfs aan om 'n glas sap saam

> met haar te drink, aangesien sy terselftertyd vir my ook 'n glas vol

> kan uitdruk. Sy kan dan haar ruskansie kry deur daar by die hangmat te

> sit en met my te gesels tot ek aan die slaap raak. So kan ek aangaan,

> maar ek dink dat julle teen hierdie tyd al agtergekom het dat ek soos

> 'n engel uit die hemel is, soos wat ek vir Bets op 'n daaglikse basis ondersteun.

> 

> Ek wil nie beweer dat dit maklik is om soveel verdraagsaamheid aan die

> dag te lê nie. Baie mans sal dit moeilik vind....party selfs onmoontlik.

> 

> Niemand weet beter as ek hoe frustrerend vrouens kan wees namate hulle

> ouer word nie. Die doel met hierdie skrywe van my is eenvoudig om

> julle te versoek om 'n poging aan te wend om so verdraagsaam soos ek

> te wees. Om dieselfde vlak van verdraagsaamheid as ek te bereik, sit

> egter nie in elke man se broek nie. Wel, deur dalk net 'n bietjie

> minder met julle vrouens te raas nadat julle hierdie brief gelees het,

> het ek in my doel geslaag en was dit die moeite werd om hierdie brief te skryf!

> 

> Groete,

> Dirk


Wednesday, September 7, 2011

Voortrekkertjie

Nog een van Dirk se bydraes;

Liewe pa en ma,

Ons leierverkenner het gevra dat ons hier van die voortrekkerkamp vir
julle skryf, net ingeval julle die vloed op tv gesien het en bekommerd
is oor ons.

Ons is OK. Net een van ons tente en twee slaapsakke het weggespoel.
Gelukkig het niemand verdrink nie, want ons was almal op die berg besig
om vir Jan te soek toe dit gebeur het. Sê asseblief vir Jan se ma hy is
OK. Hy kan nie skryf nie omdat sy arm in gips is. Ek het in een van
daai redding helikopters gery. Dit was lekker! Ons sou hom nooit in die
donker gekry het as dit nie vir die weerlig was nie. Verkenner Skroewie
het kwaad geword vir Piet omdat hy gaan rondloop het sonder om vir
iemand te sê. Piet sê hy het hom gesê, maar dit was seker tydens die
vuur, so hy het hom seker nie gehoor nie. Het julle geweet dat as jy
een van daai spuitblikke op die vuur gooi, dan ontplof hy? Die nat hout
wou nie brand nie, maar een van die tente en party van ons klere het.
Dawie gaan snaaks lyk tot sy hare weer uitgegroei het.

Ons kom Saterdag terug as verkenner Skroewie die kar kan regmaak. Die
ongeluk was nie sy skuld nie. Die brieke was OK toe ons hier weg is. Hy
sê 'n mens moet verwag dat so 'n ou kar gereeld sal breek, dis seker
hoekom hy nie versekering kan kry nie. Ons hou van die kar. Hy gee nie
om as dit vuil is binne nie en partykeer laat hy ons bo op die dak of
voorop ry. Dit word warm binne in met 10 mense. Hy het ons in die
sleepwa laat ry totdat die polise ons gestop het en met hom gepraat
het. Maar hy is 'n goeie ou en 'n goeie drywer.. Hy en Klasie is op die
oomblik weg. Hy leer hom op die bergpaaie bestuur, waar daar nie karre
is nie, net groot vragmotors wat boomstompe wegry.

Vanoggend het almal gaan swem, maar Verkenner Skroewie wou my en
Jan nie laat swem nie, want ek kan nie swem nie en Jan se arm is in gips,
toe gee hy vir ons die roeibootjie op die rivier. Dit was lekker! Party
plekke is die water so diep na die vloed, daar is bome onder die water!
En verkenner Skroewie is nie kwaai oor lewensbaadjies soos daai ander
een verlede jaar nie. Hy werk nou baie aan die kar, so ons probeer hom
nie veel pla nie.

Raai wat? Ons het almal nou klaar ons noodhulp kentekens gekry! Toe
Adriaan in die water geduik het, het hy sy arm oopgesny en Verkenner
Skroewie het gesê ons moet op hom oefen om die wond toe te werk. Ek
en Herman het opgebring, maar verkenner Skroewie sê dis seker net vrot
hoender wat ons gister geëet het of iets. Hy sê hy het ook baie keer
siek geword van vrot kos toe hy in die tronk was. Ek is bly hy is nou
uit, want hy sê hy het baie geleer terwyl hy in die tronk was. Wat is
'n pedofiel?

Ek moet nou gaan. Ons moet nou dorp toe gaan om ons briewe te pos en
vaseline te koop. Moenie oor ons worry nie. Ons is OK.

Baai,

Gertjie

Tuesday, September 6, 2011

Pakansie

Nog een wat deur Dirk aangestuur is;

Die seuntjie het 'n probleem gehad met die uitspraak van
'n "F", "V" en "W" klank en het "P" in plaas daarvan gebruik.

Dit was toe na die skoolvakansie waar elke kind vir die klas
moes vertel wat hulle die vakansie gemaak het.

Jannie wat die spraakprobleem het, het aanmekaar "Jupprou,
Jupprou" geroep en kon nie sy beurt afwag om sy storie te
vertel nie.

Uiteindelik was dit sy beurt en hy vertel toe die volgende storie:

"Jupprou, my pa pas op 'n konperensie in die Transpaal pir
'n peek. Toe hy terugkom Jupprou pas hy baie moeg en gatpol.
Hy sê toe pir my Ma ons moet op pakansie gaan net ons
pamilie, met die karapaan.

My Ma sê toe "nee, nie met die karapaan nie, pant dan moet
ek elke dag die karapaan skoon pee en ons is net altyd peg.
My Pa sê toe ons moet die karapaan gaan pak pant hy het 'n
nuwe pour by pour gekoop en hy sê pir ons kinders, gaan laai
die karapaan en moenie julle pisstokke pergeet nie, pant ons
gaan lekker pispang in die seepater.

Ons haak toe die karapaan aan die pour by pour en ons ry so
pyptig, pyp-en-pyptig deur Pellington, oor Poester na
Buppelsbaai toe.

Net buitekant Pellington, Jupprou, ry daar 'n kapper op 'n
piets poor die pour by pour in en my Pa ruk die pour by pour
se stuurpiel sonder dat hy peet dit is 'n kragstuurpiel en
hy ry die kapper bo pan sy piets ap dat die kapper eenkant
pal en die piets die ander kant....

Jupprou, toe is my pa eers gatpol en pra my nepie, gooi daar
pir my 'n Piceroy en pater en terpyl hy 'n Pan Rijn aansteek,
ploek hy preeslik!

Toe die Polisie "pan" daar aankom, laai hulle die kapper en
die piets in die "pan" en ons klim in die pour by pour en my
pa trek daar peg, baie bepok, en toe gaan dit poes.

Jupprou net buitekant Poester, hardloop daar 'n pocking park
met pier klein parkies oor die pad. Jupprou, my pa ruk weer
die pour by pour se kragstuurpiel, maar die keer poes, en die
karapaan jacknipe en ruk die pour by pour bo pan die pad af
dat hy op sy dak loop lê - Pier piele in die lug.

Jupprou, ons Pisstokke is platgerol, die pour by pour en die
karapaan perpoes en dit Jupprou, pas die einde pan ons pakansie.




Sensus opnames

Die Republikein berig dat daar enkele gevalle van aanranding teenoor sensusopnemers voorgekom het. Wat de hel verwag hulle anders as dit die tipe mense is wat hulle na jou privaat woonplek toe stuur. In die eerste plek kan hulle bly wees as die honde hulle op die erf toelaat, en glo my n hond se eerste opsomming van n mens is amper altyd reg. Tweedens kom die goed na jou woning en dan kom praat hulle n klas mengsel van "imported English combined with local commonisem". Nou wil hulle n taal wat nog ge-identifiseer moet word (ons praat maar van Namlish) op jou kom afdwing. Dit klink ongelooflik baie na "rape". Maar tot dit het hulle mos al verander na aanranding met n vriendelike wapen. Nou kom sit die knaap en vra vrae soos , het julle tv, rekenaars, kyk julle nuus, luister julle radio. Hel. Daar is genoeg blanke Afrikaanssprekendes wat werk soek, hoekom hulle nie die geleentheid gun om bietjie geld te verdien en daardeur ook sommer n kwaliteit diens aan die burgers van die land sowel as aan die staat lewer nie. Met sulke mense wat by my huis was kan hulle hulle se eie gode dank dat hy nie ook een van die was wat op sy moer gekry het nie.

Bloublasie en jellievisse

Ek hoor dat as jy deur n jellievis of bloublasie gebrand is dan help dit om daarop te piepie. Dit sal blykblaar die brand laat verdwyn. As jy weet van iemand wat die naweek by die see was, wees tog n ware vriend en gaan piepie op hom/haar. Hulle mag dalk gebrand wees, maar is net te skaam om jou te vertel.

Gekompliseerd

Ek is al weer oorlaai deur stories vanaf my ou skoolmaat, Dirk, ek plaas solank die een;

AS JY OOIT GEDINK HET JOU LEWE IS COMPLICATED, DINK WEER...

Liewe Dokter : Help Asb !!!!

My pa en ek woon saam en ons het 'n radio en 'n TV. Hy is 'n wewenaar en ek is ongetroud. Onder ons woon 'n weduwee en haar dogter, albei baie mooi en sonder 'n radio of TV. Hulle kom kuier gereeld by ons en ek raak toe verlief op die weduwee. Ons trou toe uiteindelik.

Intussen raak my pa verlief op die dogter en hulle trou toe ook.

Net daar begin my probleme. Omdat my pa met die dogter van my vrou getroud is, (ook my dogter), is my dogter nou my ma. Ek is ook terselfdertyd haar pa, omdat ek met haar ma getroud is. Verder is my pa my vrou se skoonseun en ek is dus sy skoonpa omdat ek met die ma van sy vrou getroud is.

Toe kry my vrou 'n seuntjie. Dit is ook my seun en die broer van my skoondogter, omdat sy die dogter van my vrou is. Die seuntjie is ook ek en my pa se swaer. Ek is dus my eie seun se neef en ook die neef van my skoondogter, omdat sy my seun se suster is. Daarom is my skoonma ook my tannie.

Toe kry my pa se vrou ook 'n seuntjie en hy word dus my broer. My seun is oom van my kleinkind, omdat hy die broer van my dogter is. My vrou is sy ouma grootjie, want sy is die kind van haar dogter. Ek is dus sy oupa grootjie. Aangesien die oupa grootjie van my broer ook myne is, is ek dus my eie oupa grootjie!

Dokter moet asb help, Wie is ek nou eintlik ?

Groete

Sunday, September 4, 2011

Werk

Plesier in die plig,
sit perfeksie in die werk.

Mooi fotos

Nog een van daardie besonderse fotos

Friday, September 2, 2011

Rys

Rys is nie een van my gunsteling kossoorte nie, maar ek moet erken dat dit in baie mooie gebiede gekweek kan word, soos op die foto.

Vriende vs vyande

Een vyand kan meer skade aanrig as wat tien vriende gesamentlik goed kan doen. Die boodskap in die storie, maak baie meer vriende as vyande.

Thursday, September 1, 2011

Die oujongnooi (September storie)




Die oujongnooi



Deur

Ian Snyman



   Tant Marie, so is daar aan my vertel, is ʼn oujongnooi met ʼn baie hartseer verlede. Sy was glo beeldskoon in haar jonger dae en ʼn verpleegster van beroep. Belangstelling van die mans se kant af was daar glo nie ʼn tekort aan nie, dog sy het nooit getrou nie. Ek besluit toe eendag om die tante te besoek daar waar sy eensaam en alleen in haar huis aan die onderkant van die dorp bly.

  

   “Goeie môre tannie,” groet ek op die plat boeremanier toe sy die deur oopmaak.

   “Goeie môre boet,” groet sy terug en kyk my baie agterdogtig aan.

   “Kan ek maar inkom, ek wil bietjie met tannie gesels.”

   “Waaroor?”

   “Laat ek maar eerlik wees tannie, ek is ʼn aspirant skrywer en ek wil hoor of ek tannie se storie mag skryf.”

   “Jy bedoel die storie waaroor die hele dorp al vir soveel jare lank skinder?”

   “Dis reg, die rede hoekom tannie nooit getrou het nie.”

   “Drink jy tee boetie?”

   “Ja sekerlik.”

   “Nou goed kom binne, dis baie jare gelede sedert ek die geleentheid gehad het om vir iemand tee te maak.”

   Ons stap die sitkamer binne wat pragtig gerangskik is met die mooiste meubels van voor my geboorte af. Geen televisie en geen fotos teen die muur nie, net ʼn skildery van ʼn pragtige klein huisie iewers aan die voet van ʼn berg.

   “Sit, ek gaan haal gou iets.”

   “Dankie tannie.”

   Sy is iewers die huis in waar ek haar hoor soek na iets en dan keer sy na ʼn minuut of twee terug met ʼn ou foto album wat sy vir my aangee. Ek blaai daardeur en dan begin ek met die onvermydelike vrae.

   “Wie is die mooi vrou?”

   “Dit was ek toe ek so net oor die twintig was.”

   “Tannie was regtig baie mooi.”

   “Dankie.”

   “Ek neem aan hierdie was tannie se ouers.”

   “Ja en hulle is albei lankal oorlede. Ek was die enigste kind.”

   “Hierdie man, wie is hy?”

   “Dit was Hennie, die eerste liefde in my lewe.”

   “Wat het van hom geword?”

   “Dit was ʼn tragiese verhaal. Ons was vir meer as ʼn jaar lank gekys. Hennie was drie en twintig en ek twee en twintig. Ek het reeds in hierdie huis gebly wat ek twee jaar vroeёr na my ouers se afsterwe geerf het. Ek het gedink hy gaan my vra om te trou. Hy het in die bank gewerk en ek by die poskantoor. Ons het albei goeie salarisse verdien vir daardie tyd en die huis was afbetaal. Ons sou ʼn goeie bestaan maak, die huis is groot en hier is baie plek vir kinders.”

   “Ek wil net my feite agtermekaar kry, waarvan is tannie se ouers oorlede? Dit klink my hulle was nog redelik jonk.”

   “Ja hulle was nog jonk. Die dokters was nie seker nie maar hulle was oortuig dat hulle iets giftigs ingekry het. Hulle kon nooit bepaal presies wat nie. My pa was baie lief vir tuinmaak en dan het hy allerlei dinge ingelê en konfyt gekook en likeurs gemaak en later ook sy eie tee. Dit kon een van sy eie brousels gewees het wat so giftig was. Ek was so lief om hom met al sy eksperimente te help.”

   “Goed en Hennie, wat het toe met hom gebeur? Het hy toe die jawoord gevra?”

   “Nee, ons was ongeveer ʼn jaar saam en ek het die groot vraag enige tyd verwag. Ek het in my stilligheid al die troue beplan en die huis vir hom gereed gekry. Toe bel hy my een oggend en sê dat hy ernstig met my wil praat. Ek was in ekstase en het daardie aand myself opgetof soos nog nooit van tevore nie. Ek het vir hom die lekkerste maaltyd voorberei en kerse aangesteek. Ek het ʼn duur bottel wyn gaan koop en alles was net perfek vir die geleentheid.”

   “En toe tannie?”

   “Hy kom toe die aand oor en ek kon aan sy gesigsuitdrukking sien dat hy iets ernstigs op die hart het. Uiteindelik begin hy toe praat . Hy vertel toe dat hy nog baie jonk is en dat hy bang is dat ons verhouding te ernstig raak en dat hy nog so baie dinge wil doen en dat hy eintlik wil uitmaak. Ek was verpletter, my hart was gebreek.”

   “Wat gebeur toe?”

   “Dit was eintlik net so tragies. Hennie is kort daarna oorlede. Die dokters het gereken hy het ook iets giftigs ingekry. Die een doktertjie het selfs gereken dat dit die blare van Selonsrose kon wees. Glo baie giftig, die Selonsrose se blare wanneer dit uitgedroog is.”

   “Maar dis tragies tannie. Het tannie toe nooit weer verlief geraak nie?”

   “Ja, ek het. Kyk daar op die volgende blad. Jy kan nie so mooi op die wit en swart fotos sien nie maar daardie aantreklike ou daar saam met my was eintlik ʼn voskop. Man hy het net eendag van nêrens gekom en my voete skoon onder my uitgeslaan. My gebroke hart is oornag herstel toe hy my die eerste aand uitneem. Hy het net geweet hoe om ʼn vrou te hanteer. Ek was soos klei in sy hande, hy het met my gemaak net wat hy wou en ek het alles toegelaat. Die dorp se vroue was erg jaloers en het omtrent geskinder. Ons was nie ʼn maand saam nie toe begin ek al weer aan trou dink. Hennie was skoon vergete en Fanie was nou alles. Vinnige Fanie het hulle genoem, en was hy nie vir jou vinnig nie.”

   “Wou hy toe met tannie trou?”

   “Man dit het eintlik net so tragies geword. Een van my medewerkers kom fluister mos eendag in my oor dat vinnige Fanie sy bynaam gekry het oordat hy so vinnig ʼn vrou in die bed kon kry. Kyk dit was ongehoord om in daardie dae ongetroud saam in die bed te wees. Dit is eintlik vandag nog ongehoord maar dis darem vandag meer aanvaarbaar omdat amper almal dit doen. Ek het aanvanklik gedink dat dit maar net jaloesie van haar kant af was, maar die saadjie was geplant. Toe gaan my oё oop en ek besef mos dat ek nie die enigste vrou in sy lewe is nie. Daar was Lettie van die bank, Sarie by die kafee, Susan die tert en Marie van die sentrale. Die arme Fanie, hy het sy lewe regtig geniet maar so vinnig as wat hy saam met ʼn vrou was so vinnig het hy gesterf. Ook glo iets giftigs gehad. Dieselfde jong doktertjie het toe weer sy diagnosis op die blare van Selonsrose bevind. Hulle het egter nie die nodige kennis gehad om die oorsaak presies te bepaal nie.”

   “Tannie maar dit is waaragtig tragies. Toe besluit tannie maar om oujongnooi te word?”

   “Ek het dit oorweeg om nooit weer na mans te kyk nie, maar ek was ʼn mooi vrou en die mans het altyd na my gevry. Daar daag toe eendag ʼn man op, ek was nog besig met my werk en toe ek weer sien toe staan hy daar. Die mees aantreklikste man, lank, fris en donker gelaatstrekke. Ek was in vervoering maar het niks gewys nie. Hy het egter nie gras onder sy voete laat groei nie en het my sommer dadelik uitgevra. Ek het geweier, Fanie en Hennie was nog te vars in my gedagtes.”

   “Is dit hy op hierdie foto?”

   “Ja dit is hy. Piet was sy naam. Soos jy kan sien het ons toe by mekaar uitgekom. Hy het nooit ophou probeer nie en hy het sulke goeie maniere gehad dat ek later ingestem het. Hy was so romanties, die stilste eetplekke, kersliggies, net ek en hy altyd alleen.”

   “Hoekom trou tannie hom toe nie?”

   “Tragiese storie. Weer dieselfde medewerker wat in my oor kom fluister dat sy hoor Piet is eintlik ʼn getroude man. Kyk, ek kon nie weer dieselfde hartseer hanteer nie en wou dit net nie glo nie. Daardie aand toe merk ek dit vir die eerste keer, om sy vinger wys die merke waar sy trouring altyd sit. Hy haal toe elke keer net die ring af wanneer ons saam is. Ek was weereens verpletter. Dit was toe baie tragies op die ou ent. Piet en my medewerker is toe kort na mekaar oorlede. Albei se dood is toegeskryf aan iets giftigs wat hulle gedrink het. Doktertjie Selonsroos reken toe weer dat hulle die blare van Selonsrose ingekry het maar hy kon dit nooit bewys nie. Ek was toe ook finaal klaar met mans. Nooit weer een vertrou nie en nooit weer een naby aan my laat kom nie.”

   “Dit klink vir my ook beter so. Hulle het net met tannie gemors.”

   “Ja, maar kyk nou net so. Hier sit en vertel ek al die geheime van my lewe aan ʼn vreemdeling en ek het nog nie eens vir jou iets gemaak om te drink nie. Sit dan gaan maak tannie gou vir ons tee om te drink.”

   “Dankie, dit sal lekker wees.”

   Terwyl die tannie in die kombuis werksaam is staan ek op en loer bietjie in die vertrek rond. By die een gordyn gaan ek staan en trek dit effens weg. Deur die venster kyk ek uit oor die agterste deel van die erf. Skielik laat val ek die gordyn toe en stap vinnig na die kombuis toe.

   “Tannie ek het skielik iets onthou wat ek dringend moes doen vanoggend. Ek sal ongelukkig nie nou kan tee drink nie,” hoor ek myself sê en dan vlieg ek behoorlik by die huis uit en amper los oor die hekkie by die pad.

   ʼn Hele ent weg van die huis af hou ek op hardloop en terwyl ek steeds vinnig stap dink ek aan wat ek sopas gesien het. Amper die hele agterplaas staan toegegroei met Selonsrose en in die kombuis waar sy staan en teemaak het, die blare van Selonsrose.

Mooi fotos

Dit is vir my net nog n stunning foto.